عبيد باز مي گردد

غرق عرق از خواب پريدم. صدا مي‌آمد جاسوس! بيا بيرون! پس خواب نبود. يكتا پيرهن از اتاق بيرون آمدم، روي بالكن ايستادم، در خيابان جماعتي چوب و چماق را بالاي سر خود حركت مي‌دادند، با ديدن من ساكت شدند. بعد كسي داد زد: «جاسوس بيا پايين!»