جاده جنگ 1

سياهه كلبه، در محاصره نقاط روشني كه گرداگرد آن مي‌درخشيدند، نمايان شد. سوار، افسار اسبش را كشيد. اسب گوش‌هايش را تيز كرد و شيهه فروخورده‌اي كشيد. نقطه‌هاي درخشنده، به آن‌ها خيره شدند. سايه تيره‌اي كه دو چشم براق آن را از ديگر اشباح متمايز مي‌كرد، از حلقه محاصره‌كنندگان كلبه خارج شد و به سمت سوار پيش آمد. اسب رميد و روي دوپايش جهيد و شيهه بلندي سر داد. سوار، يال مواج اسبش را نوازش كرد و زمزمه‌كنان گفت:‹‹ آروم باش حيوون... اونا با تو كاري ندارن.››