پاسار

گزيده‌اي از كتاب:
حس مي کنم زيبايي اش هواي آسانسور را خفه کننده کرده و لب هاي زنانه و پذيرنده اش هم. يعني بهراد مي توانست از اين زيبايي مسحور کننده فرار کند؟ نگاه خطوط چهره اش مي کنم، خطوطي مبهم و ناخوانا. رنجي نافذ از خطوط چهره اش ساطع مي شود. انگار در خاکسپاري تمام مردگان شرکت کرده، معشوقه تمام خدايان بوده، تمام جنين هاي دنيا سقط کرده، انگار تمام مردگان زلزله را از زير آوار کشيده باشد بيرون. نمي توانم فکر کنم کداممان شکننده تريم. همه تصويرها و صداهادر ذهنم ملغمه شده اند.