سنگ سين آخر

از متن كتاب:
روي زانو مي‌نشيند و مي‌گويد: «امشب سي‌ام اسفنده و من هم مي‌خوام باهات روراست باشم.»
از روي زمين سيگارش را برمي‌دارد، پک مي‌زند و دوباره روي سنگ کوچکي مي‌گذارد. سرش را بالا مي‌آورد و مي‌گويد: «قول مي‌دي هر چي امشب شنيدي، فردا، همين که سال نو شد، يادت بره؟ شتر ديدي، نديدي! چيزي شنيدي، نشنيدي!»