خاك زوهر يا وقت چيدن گيس ها

خاک‌زوهر بين گفتن و نگفتن، بيان واقعيت و خيال، در نوسان است، آنچه در گفتگوها از زبان راوي مي‌خوانيم واقعيت است و فقط بخشي از داستان، بخش ديگر دنياي خيال است که بر سکوت و ايجاز، حس‌ها و رنگ‌ها استوار شده است.
داستان از تقابل بين اين دو فضا و فاصله‌هاي بين هر فصل شکل مي‌گيرد. زوهر به معناي فديه دادن است و شايد بتوان گفت راوي بايد براي يکي کردن اين دوگانه خود را در آستانه آن قربان کند.