راشومون عشق من (داستان فيلمنامه نقد)

آکيرا کوروساوا:
ژاپني‌ها به شدت منتقد فيلم‌ هاي ژاپني هستند. بنابراين، خيلي عجيب نيست که يک خارجي بايد مسئول ارسال فيلم من به جشنواره ونيز باشد. همين موضوع در مورد باسمه چوبي ژاپني هم صادق بود: اول خارجي‌ها بودند که به اين چيز ها علاقه مند شدند و قدرتش را دانستند. ما ژاپني ها خيلي کم به داشته ‌هامان فکر مي کنيم. درواقع، راشومون آنقدرها هم خوب نبود، فکر نمي کنم. ولي خب، وقتي عده ‌اي به من گفتند که پذيرش اين فيلم از شانس و اقبال من بوده است، اين طور جواب دادم که به اين دليل اين حرف ها را ميزنيد که فيلم به هرحال ژاپني است و در عجبم که چرا ما اين قدر کم به داشته‌ هامان فکر مي کنيم؟ چرا پاي فيلم هامان نمي ‌ايستيم؟ از چي مي ترسيم؟