بين القصرين

«بين‌القصرين» نخستين رمان از سه‌گانه‌ي نجيب محفوظ، همچون دو ديگرِ آن «قصرالشوق» و «سُکَّريه» نام محله‌اي در قاهره است.
نويسنده در اين سه رمان، دگرگوني‌هاي سياسي، اجتماعي، فکري و فرهنگي را در مصر، به شيوه‌ي واقع‌گرايي نمادين، در سه نسل از يک خانواده پي مي‌گيرد که تصويري از بيشتر کشورهاي جهان سوم و از جمله ايران به روشني در آن‌ها ديده مي‌شود.
اين رمان‌ها به همه‌ي زبان‌هاي زنده برگردانده شده و ناقدان ادبي در زمره‌ي بهترين و مهم‌ترين رمان‌هاي جهان به شمارشان آورده‌اند.