سكريه

از متن كتاب: کمال گفت:
_انتخابات تقلبي است. در کشور همه مي دانند که دروغ است. با وجود اين، رسمي اش مي­کنند و مسلط بر مملکت. يعني براي مردم جا مي افتد نمايندگان شان دزداني هستند که کرسي هاي شان را دزديده اند. وزيران شان هم مناصب شان را دزديده اند، و اين يعني که حکومت و کل سيستم متقلب است و دروغگو، و دزدي و پشت هم اندازي و فريبکاري به طور رسمي پذيرفته شده. به اين ترتيب، اگر شهروندي عادي به اصول و اخلاق کفر بورزد و به فريب و فرصت­ طلبي ايمان بياورد، گناه کرده؟
احمد با شور و هيجان گفت:
_بگذار حکومت کنند. در هر شري خيري هست. براي ملت ما همان بهتر که بر او ستم روا بدارند تا به دست حکومت محبوب اش بي حس شود و به نظامي اطمينان کند که اعتنايي به خواسته هاي واقعي اش ندارد. پس از اين که مدت ها فکر کردم به اين نتيجه رسيدم که به حکومت طاغوت هايي مثل محمد محمود و اسماعيل صدقي خوشامد بگويم.