صداع

از متن کتاب:
مادري نيست، تو هيچ نمي‌داني، هيچ‌چيز در خاطره‌ات نداري، فقط تعفن است در لايه‌هاي يادت، با خود مي‌گويي: «مادري نيست، چطور؟ مرده؟ گريخته؟ آه… چه خبر است، چرا هيچ‌چيز نمي‌دانم، چرا اصلاً نمي‌فهمم چه خبر است؟» شمه باز صدايش را پايين‌تر آورده، انگار مي‌خواهد هيچ‌کس غير از تو صدايش را نشنود.
سودابه فضايلي پس از گذشت چهل سال اين اثر داستاني را منتشر کرده است. سودابه فضايلي را با پژوهش‌هايش در باب نمادگرايي، اسطوره‌ها و آيين‌شناسي مي‌شناسند و بسياري از آثارش در اين رابطه به عنوان مراجع اصلي تدريس مي‌شوند. او در دانشگاه کمبريج لندن ادبيات انگليسي خوانده و در سوربون فرانسه نيز در رشته‌ي زبان پهلوي و زبان و ادبيات تطبيقي تحصيل کرده است. فضايلي ترجمه‌هاي بسيار مهمي از جمله برگردان فارسي کتاب «يي جينگ»، «فرهنگ نمادها» و عناوين ديگر را در کارنامه‌اش دارد.
سودابه فضايلي رمان صداع را در بيست‌ويک‌سالگي نوشته است و خود نويسنده آن را «ذهني‌ترين و نمادين‌ترين» اثرش مي‌نامد. اين کتاب را مي‌توان يک رمان مدرن ناميد. صُداع به معني سردرد است و با مخاطب دوم‌شخص نوشته شده است. راوي داستان مشخص نيست و جز دو شخصيت‌ اصلي داستان، بقيه‌ي شخصيت‌ها نامي ندارند. جنسيت، زمان و مکان هم ذکر نشده است. در واقع نويسنده بر سنت آن‌ سال‌هاي اوج ساختارشکني سعي کرده است رماني بنويسد که تمام قراردادهاي مرسوم يک اثر ادبي را بر هم بزند و نمي‌توان آن را در زمره‌ي يک سبک ادبي خاص گنجاند. او تلاش کرده صداع را در فضا و ارتباط اشيا و اتفاقات و صداها و احساسات بازسازي کند.