قاضي

در ميان ساختمان‌هاي گوتيک و خيابان‌هاي مه‌آلود و در دوران تاريکِ حاکميت کمونيست‌ها در پراگ، روابط انسان‌ها نيز مبهم و تيره‌‌وتار مي‌شود و همه‌چيز در هاله‌اي از ترديد قرار مي‌گيرد. قاضيِ داستان کليما بيش از آن‌که قضاوت کند، قضاوت مي‌شود. گاه دستگاه حکومت کمونيستي او را بازخواست مي‌کند، گاه همسرش و دوستانش، گاه خود از نگاه آن‌ها خود را محاکمه مي‌کند، از دلِ اين قضاوت‌هاست که عميق‌ترين و بنيادي‌ترين تناقض‌هاي زندگي‌اش بر خواننده فاش مي‌شود. قاضيِ درستکاري که تن به صدور احکام ظالمانه رژيم نمي‌دهد، تا کجا مي‌تواند خود را پاک بداند؟