مصاحبه هاي كوتاه با مردان كريه

ديويد فاستر والاس (2008 ـ 1962)، نويسنده و جستارنويسي که يکي از ستون‌هاي اصلي ادبيات پسامدرنِ امريکاست، نويسنده اي است که ذهني به‌شدت عجيب دارد و جهاني مملو از جزئيات و روايت‌هاي آيرونيک. مصاحبه‌هاي کوتاه با مردان کريه مجموعه‌داستاني است از او که حالا يک اثر کلاسيک محسوب مي شود در ادبيات امريکا، کتابي که انتشارش به فارسي بي شک اتفاقي است مهم که مي‌تواند مخاطبان را با ذهن اين نويسنده ي شگفت‌انگيز، که برخي ديوانه اش مي خواندند و برخي يک مطايبه گرِ تمام عيار، روبه‌رو کند. داستان هاي اين کتاب از هر جنسي هستند: از رهاشدگان، از بي‌چيزها، از ولگردها و از انبوهي آدم که مي¬خواهند بزنند زير ميز روزمرگي و البته نظم جهان. کتاب، علاوه بر داستان ها، شامل چند پيوست مهم است که مخاطب را با فاستر والاس آشناتر مي کنند. نخست، مقدمه ي مبسوط مترجم است که سال ها بر روي آثار اين نويسنده کار کرده و بعد، مقالاتي از جاناتان فرنزن و زيدي اسميت و البته يک مصاحبه ي خواندني با خود فاستر والاس. در کنار اين ها دو متن درخشان تي. دي. مکس نيز هست. تجربه ي خواندن اين داستان ها براي هر مخاطبي خاص خواهد بود و در عين حال ترديدي نيست که با يکي از مهم ترين آثار ضدجريان ادبيات معاصر امريکا مواجه مي شود. ديويد فاستر والاس 46 ساله در سال 2008 و در اوج شهرت خودش را حلق آويز کرد.