حفره

رمان حفره، نوشته‌ي محمد رضايي‌راد، داستاني است شناور در زمان و تاريخ. رضايي‌راد يکي از مطرح‌ترين و شناخته‌شده‌ترين نمايش‌نامه‌نويسان و فيلم‌نامه‌نويسان چند سال اخير است که کارگردانِ برخي از آثار نمايشي موفق خود نيز بوده است. آثاري مانند فعل يا فرشته‌ي تاريخ تنها دو نمونه‌شان هستند که بسيار خوش درخشيدند. اما او سال‌هاست داستان مي‌نويسد و انتشار اين رمان بيان‌گر ميزان تسلط اوست بر تکنيک، تاريخ و البته لحن. رمان در روزهاي آغاز جنگ بين ايران و عراق آغاز مي‌شود. پسرکي عرب‌زبان در دهکده‌اي مرزي همراه خانواده‌اش زندگي مي‌کند که ناگهان جنگ صاعقه‌وار بر آن‌ها فرود مي‌آيد. او حتي فرصت گريختن ندارد و بايد در جايي پنهان شود. شايد يک حفره... از سويي، در زمان حال، تعقيب‌و‌گريزي در جريان است و پيونددهنده‌ي اين دو داستان شايد باز هم يک حفره باشد... رضايي‌راد با ريتمي سريع، مکالماتي خوش‌آهنگ و استفاده از امکاناتي تاريخي که داستان به او داده رماني نوشته که مخاطب را مدام غافل‌گير مي‌کند. وجداني که هدف داستان اوست به زمان چنگ مي‌زند تا بتواند نشانه‌هاي شر را يافته و آن‌ها را تماشا کند. اما اين شر در همه‌ي جان روايت رخنه کرده است. آيا مردگان رستگار مي‌شوند؟