مسافرخانه شكسپير

از متن كتاب:
پيش از مهاجرت به استراليا، سال‌ها در تهران زندگي مي‌کردم. آن اواخر براي مراسم ترحيم پدر به زادگاهم، اصفهان، رفتم. در آن سفر، خواهرم مژده، که بسيار به او نزديک بودم مرا با آمفتامين آشنا کرد. تجربه غريبي بود از بيداري ممتد؛ درست شبيه حال اکنونم که ديگر توان خوابيدن ندارم. مصرف آمفتامين را تا يک ماه بعد از آن هم ادامه دادم. پيش از آن آن‌قدر کابوس مي‌ديدم که دلم بمي‌خواست با چشمان باز دنيا را زندگي کنم. ولي آن‌قدر چشمانم را باز نگه داشتم که حسابي گود رفتند. شايد براي رهايي از کابوس‌ها نبايد خواب را به مسلخ کشيد...