اين قصه به روايت من

اگر دوست داري قضاوتم کن، از من متنفر باش، باور کن که نابخشودني هستم. اولين نفر نيستي. يک عمر است همين‌طوري گذشته. فرقي نمي‌کند. بکي برنز بهترين دوستم بود. خواهرخوانده‌ام، از خون خودم. بهتر از هرکسي مي‌شناختمش – يا فکر مي‌کردم که مي‌شناسمش.
از ارتفاع خوشش نمي‌آمد. شنيده‌ام اگر سنگي از برج ايفل پرت کني، با سرعت گلوله به زمين مي‌رسد. خدا مي‌داند اگر دو نفر از آن ارتفاع بيفتند چه ضربه‌اي خواهد داشت. احتمالا اندازه‌ي ترکيدن بمب – اما، به شرطي که به زمين برسند.
زياد خواب بکي را مي‌بينم. هنوز هم از دستش عصباني‌ام، از ايکاروس عصباني‌ام، و از خودم. از آنهايي که داستانم را باور نکردند و گفتند که شاهدي غير قابل اعتمادم عصباني‌ام.
من هم آدمم – جايزالخطا، پر از اشتباه.