ايالات نيست در جهان

ايالاتِ نيست‌در‌جهان داستاني است از زندگي در جهاني نامشخص و زيست افرادي در کنار يکديگر که آن چنان کوچک ‌هستند که در دنياي حسي انسان جاي نمي‌گيرند و آنچنان وسيع که گاه هوش و ذهن آدمي نيز از درک آن‌ها به حيرت مي‌افتد. مهم‌ترين ويژگي کتاب زبان روايي آن است که وامدار حس شاعرانه و تجربه‌هاي نگارشي ژورناليستي مجابي است.
او در بخشي از اين رمان که به‌خوبي نشانن‌دهنده اين موقعيت است مي‌نويسد:
« ما را به دنياي پلانکتون‌ها تبعيد کرده بودند. دنياي ريزشده‌اي داشتيم، در واقع ريزريز شده. حيات ما تک‌ياخته‌هاي حيواني، که توليدکننده هم نبوديم، در محدوده تاريک و روشن مي‌گذشت که شب و روز مي‌ناميديمش و مجموعش زندگي خوانده مي‌شد... هزاران هزار ما به جرعه‌اي غذاي ديگران مي‌شد. دمي پيش از آن مي‌پنداشتيم زنده‌ايم و غذا مي‌خوريم و عيش مي‌کنيم. در لُجه درياي نيست‌ درجهان روان بوديم، در اين زيست‌بوم معمايي نه خود را مي‌شناختيم نه ديگران را. پلانکتون بودن عيب نيست، اما پلانکتون بودن و اين موجوديت اجباري را انکار کردن و خود را نهنگ پنداشتن مصيبت ماست... »