سال هايي كه سينما مهم بود (سياست تاريخ و جنبش هاي اجتماعي در سينماي دهه ي هفتاد امريكا)

سينماي راديکال دهه‌ي 70 چيزي بيش از يک دهه‌ي تاريخي ـ تقويمي سينماست، همچون درامي باشکوه، خيالي و همراه با پيچش‌هاي نامنتظره در زمان است که در دوره‌هاي پس از خود به پيش مي‌رود. سينماي آن دوره‌ي باشکوه هم‌اينک همچون لايه‌هاي صخره‌هايي مرجاني شده است که هر عصر و نسلي ويژگي‌هاي اسکلتِ سنگي خود را بر آن ترسيم مي‌کند، همچون متني مقدس که محل ارجاع نسل‌هاي بعد قرار مي‌گيرد و با هربار ارجاع به آن مرزهايش را جابه‌جا مي‌کند . ديويد فينچر با برايان دي‌ پالما، وس اندرسن با وودي آلن، پل توماس اندرسن با رابرت آلتمن، تارانتينو با سينماي سياه‌محور، اندرو دومينيک با ترنس ماليک، ديويد اُ. راسل با مارتين اسکورسيزي و... اين فهرست را مي‌توان ادامه داد؛ فهرست تأثير مشهود اين سينما بر نسل‌هاي بعدي فيلم‌سازان. اين کتاب کوششي است براي خوانشِ امروزي آن دوره‌ي باشکوه در تاريخ سينما و چنان که از نام کتاب برمي‌آيد، آميخته با نوعي احساس ستايش و شيفتگي است.