بحر و نهر

در بخشي از متن کتاب بحر و نهر آمده است: «نه. من فقط نگاه مي‌کردم. انگار کسي را نمي‌شناختم. همه غريبه بودند برام. خاله گيسو غش کرد من هِرهِر خنديدم. بعد غش‌غش خنديدم. مانتوش تنگ بود. خاله گيسو هم چاق. زير بغل‌اش پاره شده بود… چه مي‌دانم به چي فکر مي‌کردم… از کفن علي خونابه سرازير بود. مي‌چکيد همين‌جوري. کفن‌اش را پُر از پنبه کرده بودند. هِي داد مي‌زدند که زود خاک‌اش کنند… طفلکي خواهرش مشت مي‌زد تو سينه‌اش. بعد هِي کوبيد تو صورت‌اش. يک عالمه انگشتر و اين چيزها دست‌اش بود صورت‌اش شد غرقابه‌ي خون…»
اتفاقات اين رمان در دهه‌ي 1390 در جريان هستند. رمان زندگي جوان دانشجويي به نام «ايرمان» را روايت مي‌کند که به خاطر پاره‌اي از مسائل مجبور مي‌شود قيد ادامه تحصيل را بزند. بيروتي شاگرد هوشنگ گلشيري و شهريار مندني‌پور بوده و به فرم و تکنيک در داستان‌هايش توجه زيادي دارد. اين کتاب سه بخش دارد و هر بخش خود به قسمت‌هايي تقسيم شده است. البته اين تقسيم‌بندي‌ها کاملا بجا بوده و با توجه به بار معنايي کتاب به مخاطب فرصتي براي درنگ و تأمل مي‌دهد. نويسنده اين کتاب را طوري نوشته که مخاطب ناگزيز است سطح ماجرا را رها کند و در عمق و کيفيت آن دقيق شود.