چشم انتظار در خاك رفتگان

صاحبان روزنامه در پول غلت مي‌زنند و گلو پاره مي‌كنند كه زنده باد آزادي.
اعيان زادگان مرفه از سر تفنن شعر مي‌سرايند و نثر مي‌آرايند و بر سينه مي‌كوبند كه زنده باد آزادي.
بازرگانان به زور تبليغ بر سود خود مي‌افزايند و گريبان مي‌درند كه زنده باد آزادي. تنها توده‌هاي محروم و زحمتكش نمي‌توانند اين فرياد را تكرار كنند، زيرا آزادي آن‌ها به معناي گرسنگي اين‌هاست. از اين‌رو، بينوايان رنج خويش را تحمل مي‌كنند و به جور آن‌ها گردن مي‌نهند. آن‌ها به سياه‌روزي خود تن داده و به سكوت خو گرفته‌اند.
چشم انتظار در خاك رفتگان داستان اعتصاب عمومي عظيمي است عليه ديكتاتور گواتمالا و شركت امريكايي موز. شخصيت مركزي داستان مبارزي انقلابي است كه مي‌كوشد مردم را به قيام و اعتصاب فرا خواند. اگر اين اعتصاب پيروز شود، سرخپوستان مظلوم و در خاك رفته تسلي مي‌يابند و مي‌توانند چشمان باز مانده‌شان را ببندند، زيرا بنا بر افسانه‌اي مايايي، چشمان آن ها در گور به انتظار تحقق عدالت باز مانده است.