تهران 9413 / افسون نامه ها 2

از چشمي ماسك سياه ضد گازش نگاهم مي كند. بي توجه به اطراف از خيابان وليعصر رد مي شود و به طرف من مي آيد. ماسكش خرطوم كوتاه و مگس مانندي دارد. لباس سياه و نايلوني ضد گاز شيميايي اش با ماسكش جور است. بچه ها به من نشانش مي دهند. سرها به سمتش برميگردند. از سر راهش كنار مي روند و راهي بين ما ايجاد مي كنند. سرم را به علامت نفي تكان مي دهم. جلوتر نيا. مي ايستد. باد ميان ما گرد و خاك مي كند. مدت هاست كه همه در مقابل آلودگي هاي محيط واكسينه شده اند. مدت هاست كه كسي در تهران ماسك سياه ضد گاز شيميايي نمي زند...