تابستان زاغچه

از خيلي وقت پيش مي‌ترسيده‌ايم که بيايند. شک نداشته‌ايم که مي‌آيند و کلي حرف‌وحديث شنيده‌ايم که اگر بيايند، چطور مي‌شود. سربازها خانواده‌ي من و يک خانواده‌ي ديگر را مي‌برند وسط مزرعه و بهشان شن‌کش و بيل مي‌دهند. تفنگشان را به‌طرفشان مي‌گيرند و بهشان دستور مي‌دهند: «قبرتان را بکَنيد! قبرتان را بکَنيد!» مامان و بابا و خواهر و برادرم قبرشان را مي‌کَنند و سربازها همين‌طور کنارشان مي‌ايستند و سيگار دود مي‌کنند. بعد تفنگشان را مي‌آورند بالا و همه‌شان را از دمِ تير مي‌گذرانند.