انديشه و انديشه ورزي

پرسش اصلي كتاب حاضر اين است كه انسان چگونه مي تواند زندگي جمعي خويش را سامان دهد؟ پاسخ كلي نويسنده همانا «انديشه و انديشه ورزي» است. اما انديشه در مورد چه مقوله اي؟ فرمايش موبد با بصيرت عهد ساساني، تنسر، موجز و كامل است: «قانون عقل جهانداري.» از اين رو، كتاب در بخش اول (گفتمان «انديشه»‌ ) در سه گفتار عبارت تنسر را شالوده شكني و تحليل كرده است. اما انديشه ورزي براي چه؟ نويسنده هدف انديشه ورزي را يافتن بينش درست مي داند. پس بخش دوم ( گفتمان «انديشه ورزي» ) در نه گفتار به تحليل آراي دانشوران شرقي و غربي از جمله حميد عنايت، فريدون آدميت، داريوش شايگان، ابن خلدون، هانا آرنت، لئو اشتراوس، فرنان برودل و كنت تامسن مي پردازد. مولف بر اين باور است كه هر يك از اين دانشوران، بينش درستي براي فهم و اجراي جنبه هايي ازقانون عقل جهانداري ارائه داده اند.