افسانه ي ميگسار قديس

يکباره رو به سمت راست گرداند و به کارولينه نگاهي انداخت. اکنون چيزي توجهش را جلب کرد که ديروز از چشمش پنهان مانده بود: ردپاي پيري بر چهره‌ي کارولينه. او کنارش خفته بود، رنگ‌پريده و پف‌کرده، سنگين‌نفس، غرق در خواب صبحگاهي زنان گذرکرده از بهار عمر. آندرياس به دگرگوني حاصل از گذر ايام پي برد، ايامي که خود او را هم بي‌نصيب نگذاشته بود. دريافت که خود نيز دگرگون شده است. تصميم گرفت بي‌درنگ از جا برخيزد و به حکم سرنوشت از آن‌جا دور شود و پاي به روزي تازه بگذارد، يکي از همان روزهاي تازه‌ي مألوف خويش. افسانه‌ي ميگسار قديس، مجموعه‌ي سه داستان بلند بسيار مشهور از يوزف روت است، شامل وزنه‌ي نادرست، افسانه‌ي ميگسار قديس و لوياتان. *** يوزف روت، روزنامه‌نگار و رمان‌نويس اتريشي عمده‌ي شهرتش را مديون آن دسته از آثارش است که به زندگي پس از جنگ در اروپا مي‌پردازد. مارش رادتسکي، ايوب و افسانه‌ي ميگسار قديس از آثار شاخص اويند. در سال‌هاي 1930آثار روت کم‌تر به مسائل روزمره مي‌پرداختند و نوعي نوستالژياي ماخوليايي نسبت به زندگي اشرافي اروپاي مرکزي قبل از 1914پيدا مي‌کنند. غالب شخصيت‌هايش ولگردهاي بي‌خانماني‌اند به دنبال مکاني براي زندگي، به خصوص مهاجران اتريش قديم و يهودي‌ها که با سقوط امپراتوري‌هاي گذشته خانه‌ي حقيقي‌شان را از دست داده‌اند. اين رويکرد گذشته‌ محور روت به نوعي در تقابل با رويکرد ملي‌گرايانه‌ي زمانه‌اش است که در قالب نازيسم شيوع پيدا کرده بود. با ذکر اين نکته‌ي مهم که روت يهودي بود و در اوج به قدرت رسيدن هيتلر کشورش را براي هميشه به مقصد فرانسه ترک کرد. افسانه‌ي ميگسار قديس آخرين اثر شاخص روت، به شکلي غم‌انگيز شبيه روزهاي آخر عمر خود اوست که دائم‌الخمر و بي‌خانمان شده بود و در تنگدستي و در يک گرم‌خانه مخصوص تهيدستان‌ مرد.