نرگس

فرحزاد نگاهش را مي‌اندازد پايين و به آرامي راه مي‌افتد طرف دفتر؛ بچه‌ها نيز به دنبالش. هرچند روسري‌اش آن قدر کوچک است که نصف موهايش زده بيرون، همين هم غنيمت است. نمي‌دانم کيست که يک دفعه داد مي‌زند: «فرحزاد مسلمان، پيرو خط قرآن» بعضي از بچه‌ها، جوابش را مي‌دهند. فرحزاد، لبخند زنان، از کنارم مي‌گذرد. چند تا از بچه‌ها عکس‌هاي آقاي اوليايي را مي‌چسبانند بر سر در کلاس‌ها. عبداللهي با صداي بلند مي‌گويد: «بچه‌ها، مي‌خوايم شيريني بخريم. هر کي پول داره، يا علي.»