كوه آتش / دژ سرخ 5

پيكل كمي ماسه ها را بيرون ريخت تا فضاي بيش تري داشته باشد و با كمي غرولند دراز كشيد. مارا چندلحظه بعد، از صداي تنفس پيكل فهميد او خوابش برده است. بعد چانه اش را روي دست هايش گذاشت و به وضعيت خودشان فكر كرد. موجوداتي آن ها را تعقيب مي كردند و تنها پناهگاه شان سوراخي در دل يك تپه بود. از نظر اسلحه وضع بهتري داشتند، البته فقط اندكي، يك نيزه ي دسته شكسته و خنجري كهنه داشتند. بدون آب و غذا بودند اما باران و شب پوشش خوبي برايشان ايجاد كرده بود.