هستم اگر مي روم

مجموعه داستان «هستم اگر مي‌روم» حال و هواي دوره نوجواني در سال‌هاي نه چندان دور است که براي بسياري از مخاطبان امروزي رنگ و بوي خاطره‌انگيزي دارد. در داستان نخست شخصيت خانم بزرگ به عنوان مرکز ثقل داستان، وقايع کوچک و بزرگ را تحت‌الشعاع خود قرار مي‌دهد و هر يک از وقايع داستان به نسبت ارتباط خود با شخصيت و دنياي خانم بزرگ معنا پيدا مي‌کند. راوي «پس از سه روز» يک نوجوان با نام غلام است که ماجراي يک اتفاق معمول در بين توده‌هاي عام اجتماعي يعني پيدا کردن اشياي گمشده از طريق رمالي و رفتار ناصحيح فردي به نام ميرزاهادي را روايت مي‌کند. داستان سوم سرگذشت پنج نوجوان را روايت مي‌کند که در مقطع سال دوم هنرستان تحصيل مي‌کنند. تلاش‌هاي پيگير پنج محصل براي داير کردن رشته ساختمان در هنرستان محل تحصيل خود، محور اصلي اين داستان است که استقامت شخصيت‌هاي نوجوان در رسيدن به خواسته‌هاي خود را به نمايش مي‌گذارد. از کتاب:شب پرهياهويي بود: داد و فرياد بود. اعتراض بود. نصيحت و قربان صدقه بود. وعده و وعيد و تهديد بود. قهر و آشتي بود. اما حرف، يکي بود! پدر، منطقي بود. زود رام شد. زودتر از آنچه فکر مي‌کردم. گفت: «هر جور خودت صلاح مي‌‌داني!» بعد هم سفارش کرد که هر جايي خانه نگيريم؛ و در پيدا کردن خانه، حتما با دوستش مشورت کنيم. اما، امان از دست مادر! ديوانه‌ام کرد! آخرش هم، بعد از آنکه کلي به پدر توپيد، زد زير گريه.