ماه كرمو

آن‌موقع بود که اين فکر به ذهنم رسيد که دنيا پر از گودال است، گودالي که اگر آدم تويش بيفتد ديگر هيچ خبري ازش نمي‌شود. نمي‌توانستم فرق بين ناپديد شدن و مرگ را بفهمم. هر دو در نظرم يکي بودند و کارشان توليد گودال بود. گودال‌هايي توي قلب آدم، يا توي زندگي‌اش. فهميدن اين‌که چند تا گودال سر راه آدم سبز مي‌شوند کار سختي نبود. وقتي پيش مي‌آمد، مي‌فهميدي.