يك تكه زمين كوچك

آره، انسانن، مثل ما. و همينه که خيلي ناراحتم مي کنه. اون ها رو که مي بينم متوجه مي شم که واقعا هر کاري از دست اين «انسان» برمي آد! مي فهمم که ماها هم مي تونيم مثل اون ها بشيم. اون ها بهم نشون دادن که طبيعت بشر چقدر مي تونه بد بشه! اگه زور ما به اون ها، يا به هر گروه مخالف ديگه اي مي رسيد، حتما همون بلايي رو سرشون مي آورديم که اون ها دارن سر ما مي آرن! از قرار معلوم، هرکي بر خر مراد سوار مي شه، همين کارها رو مي کنه و هيچ قدرتمندي، چشم ديدن قرباني هاش رو نداره و نمي تونه رفتار اون ها رو نسبت به خودش تحمل کنه. آره، در چشم اون ها، ما هيچ چي به حساب نمي آييم؛ دست بالاش، يه مشت آدم درجه دو هستيم. اون ها چيزي رو که من مدت ها پيش ياد گرفتم، نمي دونن! من ياد گرفتم که ما انسان ها، همه مون سر و ته يه کرباسيم!