دموكراسي عليه دولت (ماركس و لحظه ماكياولين)

انگاره دموکراسي عليه دولت: مارکس و لحظه ماکياولين ابنسور، نخستين بار در سال 1997 منتشر گرديد. انگاره دموکراسيِ نهفته در اثر ابنسور، همان‌طور که خواهيم ديد، از تفکر ماکياولي ريشه مي‌گيرد، از طريق «خوانشي دگرانديشانه» از مارکس بسط و توسعه پيدا مي‌کند و با وارسي تکانه‌هاي دموکراتيکي پالايش مي‌يابد.
نويسنده در اين کتاب، به اتکاي خوانشي بديع از مارکس، به تبيين معنا و محدوده‏‌هاي دموکراسي به‌‏مثابه نيرويي دست مي‌‏زند که به هيچ‏‌وجه با نظام نمايندگي و حتي با نسخه‌‏هاي آگونيستي، راديکال و تضادآميزي که درون محدوده‏‌هاي دولت در پي رتق و فتق مسائل هستند قدر مشترکي ندارد. البته بايد دقت کنيم که خوانش ابنسور را با آنارشيسم ضددولتي و گريزان از هرگونه ساختار و نهادي اشتباه نگيريم.
ابنسور به مدد قرائتي خلاقانه و جسارت‏ آميز از مارکس از نظريه‌هاي تدريجي‏گرايانه نيز عبور مي‏‌کند و دموکراسي را همچون برخي روايت‏‌هاي راديکال از آن، امري در حال رشد و نمو نمي‌‏داند که دولت را رو به سوي زوال هدايت مي‏‌کند