زود بر مي گرديم

همه ساکت و منتظر بوديم ببينيم چه کسي قرار است شيرين را براي گردش بيرون ببرد، دخترهاي نيمکت اول چنان نگاهشان را دوخته بودند به چشم‌هاي خانم محمدي که آدم فکر مي‌کرد مي‌خواهند همان دم بلند شوند و دست شيرين را بگيرند و از مدرسه بزنند بيرون. ولي خانم محمدي کاري به اين نگاه‌ها نداشت؛ بلند شد و نگاهي به تک‌تک بچه‌ها انداخت و گفت: کي حاضر است با شيرين برود؟