خاطرات سفير: و من سفير شدم

و من شدم «ايران»! من بايد پاسخگوي همه ي نقاط قوت و ضعف ايران مي بودم. انگار من مسئول همه شرايط و وقايع بودم. چاره اي نبود و البته از اين ناچاري ناراضي هم نبودم. من ناخواسته واسطه ي انتقال بخشي از اطلاعات شده بودم واين فرصتي بود تا آن طور كه بايد و شايد وظيفه ام را انجام دهم. تصميم گرفته شده بود! من سفير ايران بودم و حافظ منافع كشورم و مردمش.