دوستي به مثابه جهان بيني

اين کتاب، که در باب اخلاق دوستي در تمدن اسلامي و سياست جهاني است، با هدف انتقال مفهوم دوستي و کاربرد آن از محدوده روابط خصوصي و احساسي به ساحت آزاد و گسترده روابط مدني، سياسي، بين‌المذاهب و بين‌المللي، و همچنين بيان اين حقيقت که عدالت نقطه شروع تعاملات جمعي و جهاني است، نه صرفا نقطه کمال آن‌ها تأليف و گردآوري شده است. در ايامي که مقاله‌هاي اين مجموعه گردآوري مي‌شد هنوز از پديده داعش و کشتار وحشيانه ايشان به‌نام شرع که وهن انسانيت است، خبري نبود. هنوز طالبان پاکستان يکصد و چهل کودک مدرسه‌اي را قتل عام نکرده بود. هنوز بوکوحرام بيش از دويست دختر خردسال را ندزديده و به ازدواج اجباري وادار نکرده بود. جنايات داعش، طالبان و بوکوحرام حيثيت اسلام و مسلماني را به شدت ملکوک و، در آينه اخلاق عرفي جهاني تصوير تمدن ما را به نقطه حضيض دماسنج اخلاقي کشانده است. اين کتاب با بهره‌گيري از تاريخ سير انديشه اخلاقي و ادب و الهيات دوستي، رويکرد جديد و راهگشايي را براي ورود دوستي در پژوهش‌هاي صلح و روابط بين‌الملل ارائه مي‌دهد.
کتاب حاضر منابع عمده دوستي‌پژوهي را در چهار بخش و هفده فصل مورد بازبيني قرار مي‌دهد: در پيشگفتار و درآمد کتاب، مؤلف به توضيح جايگاه و حيثيت اخلاق دوستي در ساحت زندگي جهاني پرداخته و ضرورت بازانديشي فضيلت دوستي و نهادينه کردن آن را براي پايه‌ريزي روابط نوين بين‌الملل خاطرنشان مي‌سازد. بخش نخست کتاب با عنوان دوستي در ساحت زندگي معنوي و جهاني شامل سه مقاله است. در بخش دوم کتاب مقالاتي در باب دوستي در روابط بين فرهنگ‌ها، ملل و تمدن‌ها گنجانده شده است. بخش سوم به فلسفه، ادب و احاديث حقوق دوستي اختصاص يافته است.