اصول اخلاقي مترجم

نويسنده‌ي کتاب حاضر مفهوم «بينافرهنگي بودن» مترجم را مطرح و پيشنهاد مي‌کند که اصول اخلاقي به جاي اينکه مبتني بر نقد ترجمه‌ها باشد، همان‌طور که شايسته است، بر شخص مترجم متمرکز شود. مترجم که ارتباط‌دهنده‌ي فرهنگ‌هاست، مي‌تواند همکاري بينافرهنگي را تسهيل کند. پس بايد فقط در برخي موقعيت‌ها دست به ترجمه زد و هنگامي که بدانيم به چه علت و براي چه کسي بايد ترجمه کنيم، آن‌وقت قطعاً مي‌دانيم که چطور بايد ترجمه کنيم. بنابراين ارزيابي زبان‌شناختي در درجه‌ي دوم اهميت قرار مي‌گيرد.
آنتوني پيم، با اين اهميت، به بازخواني نقادانه‌ي شلايرماخر، واکاوي اسطوره‌اي ـ فلسفـي قاصد در تاريخ‌نگاري‌هاي هرودوت و همچنين تفکر در زمينه‌ي مسئوليت مترجم و عليّت عمل ترجمه پرداخته است. آنتوني پيم همچنين بسياري از مفاهيم برگرفته از نظريه‌هاي دوره‌ي معاصر را به کار مي‌برد: رويکردهاي توصيفي، نظريه‌ي هدف، ديدگاه‌هاي ل. ونوتي ...
تعريف دوباره‌ي انديشه‌ي اخلاقي بر پايه‌ي مباني نو، که ترجمه‌شناسان مدرن غالباً از زير بار آن شانه خالي کرده‌اند يا با صراحت به آن بي‌توجه مانده‌اند، موضوع اين مطالعه‌ي بديع است