مباني اسطوره شناسي

از متن كتاب:
ناقوس مرگ اسطوره از 2500 سال پيش تا کنون بارها به صدا درآمده است، اما هر بار اسطوره با نيرويي تازه و در هيئتي ديگر سربرآورده و بقاي خود را استمرار بخشيده است؛ چرا؟ منتقدان اسطوره و کساني که فقط برکارکردهاي نامطلوب آن در جهان معاصر انگشت مي‌گذارند هنوز هم کم نيستند، اما تقريباً هيچ‌يک از آن‌ها براي اين سؤال پاسخي ندارند که چرا اسطوره‌ها در دنياي مدرن و پسامدرن کنوني هم‌چنان به حيات خود ادامه مي‌دهند و توليد و بازتوليد مي‌شوند. اگر اسطوره‌ها آن‌طور که شماري از نظريه‌پردازان اعتقاد دارند نوعي علم ابتدايي و يا نوعي دين ابتدايي‌اند، در دوران ما و پس از به کرسي نشستن علم و دين پيشرفته، راز ماندگاري و بقاي آ‌ن‌ها چيست؟ آيا فقط توهماتي شيرين و تسکين‌دهنده‌اند که در دنيايي توفاني، آرامشي خوش و غيرمسئولانه را به ما هديه مي‌دهند؟ و يا سرنخ‌هايي هستند که ما را در جست‌وجوي معناي زندگي ياري مي‌دهند و با ما از يک شب بلند طولاني سخن مي‌گويند که از نياکان پيش از تاريخمان تا به امروز تاب‌اش آورده‌ايم؟ اسطوره با علم، عقل، هنر، دين و عاطفه چه نسبتي دارد؟ قهرمانان اسطـوره‌اي کيستند و شبـاهت حيرت‌انگيز آن‌ها از کجـا ناشي مي‌شود؟ و سرانجام، اسطوره در دنياي معاصر چه جايگاهي دارد؟