در پي آن آشنا 2 (آشنايان بيگانه)

آشنايانِ بيگانه که دفتر دوم از چندگانه‌يِ در پي آن آشنا است، گزارش‌هايي است درباره‌يِ شماري از واژگان ديوانِ حافظ مانندِ بخشش، بسي، پارسي، پرگار، پهلوي، پيکر، حزين،‌ حضرت، کدو، کمانچه، هندو و… که در زبان و زمانِ او معني و کاربردي داشته‌اند متفاوت با آن‌چه امروزه در زبان و زمانِ ما دارند و از همين‌روي، نه‌تنها بسياري از خوانندگانِ حافظ که گاه برخي از استادان و شارحان ديوانِ او را نيز به اشتباه مي‌اندازند.
در اين دفتر، نويسنده بسياري از اين واژگان را بررسي كرده و در شرح آن‌ها چه‌بسا نکته‌هايِ واژه‌شناختي، ريشه‌شناختي و معني‌شناختي که تهي از نکته‌سنجي و نوآوري نيز نيستند، چاشنيِ سخن کرده، همان‌گونه که به مناسبت، برخي از دشواري‌هايِ سخنِ حافظ و سخنان دشوار او را باز نموده است.