گفتمان شناسي رايج و انتقادي

حسن فرصت را غنيمت دانسته بود، در بازي دق دلي و دل‌پري خودش را سر دون ژوان خالي مي‌كرد، جر مي‌زد، داد مي‌كشيد، عصباني شده بود. همين كه رقص تمام شد، خانم رفت و يك سيلي آب‌دار به حسن زد و گفت:«برو گم شو! اين چه ريختيه؟ عقم نشست. برو گم شو، عينهو يه حمال!»