بينامتنيت

آيا بي ياري ديگر انديشه‌ها مي‌توان انديشيد؟ آيا بي اشاره به ديگر متن‌ها مي‌توان متني نوشت؟ پذيرش پاسخ منفي به اين پرسش‌ها به‌معني رويکردي مثبت به مفهومي است که امروزه آن را «بينامتنيت» مي‌خوانيم. اين کتاب، که نخستين و بي‌شک بهترين پژوهشي است که درباره‌ي اين مفهوم منتشر شده، بينامتنيت را در چارچوب نظريه‌ي ادبي و با تأمل بر تأثيرات آن بر ديگر عرصه‌هاي انديشه به بحث گذاشته، نگرش‌هاي دوران‌ساز سوسور، باختين، بارت، و کريستوا، به همراه ژنت، ريفاتر، و بلوم را در قالب نگره‌هاي ساختارگرايي، پسا ـ ساختارگرايي، و پسا ـ مدرنيسم، و همچنين هرمنوتيک، فمينيسم، و پسا ـ استعمارنگري، مورد خوانش دقيق انتقادي قرار مي‌دهد.