موسيقي براي آفتاب پرست ها

ترومن كاپوتي استاد بي برو برگرد داستان نويسي در همان سنتي بود كه پيشگامانش چخوف و همينگوي بودند. جايي از زندگي فكر كرد ديگر دليلي ندارد قصه بسازد، خود زندگي پر داستان هايي جذاب و بكر است كه فقط بايد درست تعريف شان كني تا به جان خواننده بنشينند و اثري ماندگار بر ذهنش بگذارند. اين شد كه شروع كرد به نوشتن از قصه هاي واقعي آدم هاي ديگر،روايت ماجراهاي شگفت زندگي غريبه هايي كه به نظرش يكه مي آمدند. چند سالي بعدترش حتي گامي پيش تر رفت و به اين نتيجه رسيد كه اگر خودش را بهتر از همه مي شناسد، چرا اصلا بالا و پايين هاي زندگي خودش و دوروبري هايش را ننويسد. سال هاي آخر عمرش يكسر به همين كار گذشت و حاصلش شد داستان هاي اين مجموعه، روايت هاي پركشش و ماهرانه ي برخوردها و معاشرت هايش با كساني كه زندگي معمول و متعارفي تجربه نكرده اند، و مهم تر، روايت هايي از عمر خودش كه يكي از غريب ترين و غني ترين زندگي ها را داشت.