چشم عقاب

يك باره ناهيد در نظرم آمد. صدايش در گوشم پيچيد: ناصر چرا تندخو شدي؟ آيا فكر مي كني با خشم مي تواني سمت و سوي شرايط را عوض كني؟ يا آن كه فكر مي كني تنها تو و تعدادي جنگجو شرافت خود را حفظ كرده اند و ديگر الموتيان غيرت و شرف خود را از دست داده اند؟ صداي اسد مرا به خودم آورد: ناصر! ما بايد تا آخرين لحظه براي شرافت الموتيان تلاش كنيم‏، اما همه ي راه ها نيز به شمشير ختم نمي شود. البته نمي دانم، شايد سال ها بعد به اين برسيم كه كاش راه ديگري را پيموده بوديم، اما حالا كه احوالمان چنين است، بايد مراقب باشيم كه بهترين تدبير را انتخاب كنيم.