مرغ مقلد

بابا مي‌گويد قرار است به خيريه‌اي برويم که براي خوشحال کردن خانواده‌هاي قربانيان تيراندازي ترتيب داده شده. مي‌گويد آدم‌هايي ترتيب اين کار را مي‌دهند که به فکر ما هستند و مي‌خواهند کمک‌مان کنند و با اينکه من از شلوغي خوشم نمي‌آيد اما مجبوريم برويم چون بايد از کاري که آن‌ها مي‌کنند قدرداني کنيم و بايد طوري رفتار کنيم که يعني دل‌مان مي‌خواهد آنجا باشيم حتي اگر دل‌مان نخواهد چون هيچ کس مجبور نيست خيريه برگزار کند اما آن‌ها به هر صورت دارند اين کار را مي‌کنند. مي‌گويم، من دوست دارم بروم پس لازم نيست دنبال بهانه باشي. جايي که قرار است آدم را خوشحال کنند به نظر جاي خوبي مي‌آيد. بابا ديگر حرف نمي‌زرند. طوري سرش را کج مي‌کند که انگار متوجه حرفم نشده. چرا؟ نمي‌دانم.