حمله به زمين

مادرم داشت کارهاي فردايش را تو تقويم روميزي مي نوشت.با التماس گفتم:«مامان يادت نره فردا منو زودتر بيدار کني.»پدرم که تو مبل راحتي فرو رفته بود و رمان قطور«پيرامون اسارات بشري»سامرست موام را ميخواند از پشت کتابش سرش را بيرون آورد...