جنبش هاي اسلامي معاصر (اسلام و دموكراسي)

طي دهه‌هاي گذشته تأسيس ساخت‌هاي سياسي دموکراتيک به دغدغه‌ي اصلي متفکران بدل شده است. ولي نحوه‌ي تعامل کنش‌گران اسلامي با اين پديده نوظهور چگونه بوده است؟
اين کتاب الگوهاي متفاوت رابطه‌ي اسلام و دموکراسي را نشان مي‌دهد. جان ال. اسپوزيتو و جان ا. وال معتقدند که جهان اسلام نگاه ويژه‌اي به دموکراسي دارد و مي‌خواهد آن را در بستر فرهنگ اسلامي نهادينه کند. آن‌ها برحسب نتيجه از سه الگوي جنبش‌هاي اسلامي معاصر سخن مي‌گويند که نحوه‌ي تعامل اسلام و دموکراسي در هر کدام از آن‌ها متفاوت بوده است.
در الگوي ايران و سودان قدرت از سوي انقلابيون تصاحب شد و نوعي از دموکراسي اسلامي تأسيس شد. در الگوي مالزي و پاکستان جنبش اسلامي از طريق مشارکت در قدرت و همکاري با رژيم مستقر به دنبال تعميق و پيشبرد پروژه‌‌ي دموکراتيزاسيون بود. در الگوي مصر و الجزاير هرچند اخوان‌المسلمين مصر و جبهه‌ي نجات اسلامي الجزاير در فرايندهاي دموکراتيک به قدرت نزديک شدند اما ساختار اقتدارگراي مستقر اجازه‌ي ورود آن‌ها را به قدرت نداد.
در اين کتاب ماجراي جنبش‌هاي اسلامي در دهه‌هاي آخر قرن بيستم به روشي ساده تبيين شده است، به گونه‌اي که فهم آن براي علاقمندان به جنبش‌هاي اسلامي و رابطه‌ي اسلام و دموکراسي ميسر باشد.