پديده شناسي

اين کتاب يکي از پرنفوذترين جنبش‌هاي فلسفي معاصر يعني «پديده‌شناسي» را بررسي مي‌کند. پس از توضيحاتي فشرده و عميق از اهداف و مفاهيم بنيادي پديده‌شناسي در آثار بنيان‌گذار اين مکتب ادموند هوسرل و نيز از زبان برجسته‌ترين نمايندگانش نظير هايدگر، مرلوپوتني، سارتر، و نشان دادن تلاش اين مکتب براي خارج‌کردن فلسفه از تنگناي تقابل‌هاي سنتي، به‌ويژه تقابل عين ـ ذهن، به بررسي رابطه‌ي پديده‌شناسي با علوم مختلف (روان‌شناسي، علوم اجتماعي، تاريخ…) مي‌پردازد و با کوشش در تعيين جايگاه آن در سير انديشه‌ي فلسفي غرب، دستاوردها و کاستي‌هايش را نشان مي‌دهد.