شب دوازدهم / داستان هاي شكسپير

سباستيان و خواهر دو قلويش، ويولا، مانند دو قطره‌ي باران، شبيه هم بودند. آن‌هاموي قهوه‌اي روشن، چشماني آبي آسماني و لبخند دلربايي بر لب داشتند. زماني که آن‌ها بچه بودند، گاهي اوقات ويولا لباس سباستيان را تنش مي‌کرد و به نظر مي‌آمد که سباستيان است و اين کار هر کسي را گيج مي‌کرد. دو قلوها هميشه به هم نزديک بودند. آن‌ها با هم بزرگ شدند و تقريبا با هم مردند. روزي کشتي‌اي که با آن سفر مي‌کردند، به صخره‌ي خطرناکي خورد و در دريا غرق شد. ويولا به صندوق لباس سباستيان چنگ زد و خود را نجات داد. آب دريا او را به ساحل ايليري برد.