پاپ آرت (كافه نقاشي) / كتاب رنگ آميزي بزرگسال

شعر فضايي است متفاوت از هر فضايي ديگر. شعر يعني بيگ بنگ: هستي: آغاز... وانگهي شعر، هم تقليد طبيعت و هستي است، و هم آينه وجود خويش. شعر خود يك وجود مستقل از هر چيز و هر وجود ديگري است. اين‌كه شعر جهنم نيز است: تجربه دوزخ. در واقع شعر خود هستي‌ست: زبان. و زخم وجود آدمي. پاييز. كلمه زرد و نارنجي، پرتغال خوني. نقطه مقابل زندگي: مرگ: استعاره! در هستي و در خود. اگر به صورتي كلي به آن بپردازيم مي‌توان گفت اين شعر است كه هستي را هستي مي‌بخشد، دنيا را مي‌آفريند و بر بندگانش ابري از كلمه مي‌باراند و خون را با شعر مي‌شويد.