بيا با جغدها درباره ديابت تحقيق كنيم

اگر يك چيز به دردبخور توي آن خانه بود، چيزي حتي شبيه بستني، مدت‌ها پيش خورده شده بود. اين را مي‌دانستم و براي همين از فريزر دوم كه توي انباري بود صرف نظر كردم و يك‌راست رفتم سراغ فريزر برهوت توي زيرزمين. پشت مرغ‌هايي كه پارسال توي حراج خريده بوديم و بسته‌هاي گوشتي شبيه شاه‌بلوط كه روي‌شان را لايه‌اي ضخيم از برفك خون رنگ پوشانده بود، يك قوطي بستني پيدا كردم. وانيلي و به رنگ چرك. اين‌‌قدر درفريزر مانده بود كه حتا من بچه هم با ديدن برچسب قيمتش احساس كردم سني ازم گذشته، «35 سنت! با اين پول تو اين دوره و زمونه هيچي نمي‌شه خريد!»