سياست ورزي زيبايي شناسي

زيبايي‌شناسي و سياست ورزي يك وجه اشتراك بسيار مهم دارند: تعيين حدود ديدنيها و ناديدنيها، شنيدنيها و ناشنيدنيها، قابل تصورها و غير قابل تصورها، ممكن‌ها و نا ممكن‌ها. ژاك رانسير با تحليل اين وجه اشتراك پيوند ذاتي بين آن دو را آشكار مي‌سازد، و رابطه بين هنر و سياست را از نو، اين بار خارج از الگوهاي سنت ماركسيستي، مكتب فرانكفورت، و تلاشهاي اخير پساساختارگرايان، بررسي مي‌كند.