ديگر تنها نيستي (مجموعه داستان)

يك روز آقاي رمو تصميم گرفت كه ديگر به سگش غذا ندهد و او را دو روزي گرسنه نگه داشت. اما بوم او را هم‌چنان عاشقانه و با مهرباني دنبال مي‌كرد. وقتي آقاي رمو براي غذا خوردن سر ميز مي‌نشست، بوم نه چيزي درخواست مي‌كرد و نه حتي نزديكش مي‌شد. تنها از دور و با كنجكاوي مطبوعي صاحبش را تماشا مي‌كرد، انگار كه در چشم‌هايش نوشته شده باشد: اگه تو بخوري، منم سير ميشم. و هر چقدر كه آقاي رمو از روي بدجنسي با سر و صدا و ولع لقه‌ها را پايين مي‌داد، نگاه بوم‌ لطيف‌تر مي‌شد.وقتي بالاخره آقاي رمو به بوم غذا داد، او نه از خود بيخود شد و نه هيجان زده به سمت ظرف غذا هجوم آورد. تنها دمش را آرام و سپاسگذار تكان داد، انگار كه بخواهد بگويد: تو دلايل خودتو واسه غذا ندادن و گشنه نگه داشتن من داشتي، اما من ازت ممنونم كه امروز به يادم افتادي.