تراژدي / مجموعه ي مكتب ها سبك ها اصطلاح هاي ادبي و هنري

واژه تراژدي در زبان يونان باستان به معناي سرود يا آواز بز است. ظاهرا اين نوع ادبي شكل كمال‌يافته سرودخواني و نغمه‌سرايي‌هايي است كه در مراسم قرباني كردن بزي براي خداي باروري و كشت و زرع با آداب خاصي اجرا مي‌شده است. بعدها نمايش‌نامه نويسان يوناني در حدود قرن پنجم پيش از ميلاد بازيگراني هم بر اين سرودخواني‌ها افزودند و به تدريج تراژدي يوناني به اوج عظمت خود رسيد. پس از افول فرهنگ كلاسيك يونان، در آستانه عصر مسيحي، كانون اصل نمايش و تراژدي به روم منتقل شد. در قرون وسطا تراژدي يوناني و رومي جاي خود را به تعزيه‌هايي مذهبي و ذكر و بازنمايي مصائب مسيح و قديسان داد. در عصر رنسانس كه همه نگاه‌ها دوباره به يونان و روم خيره شد، تراژدي كلاسيك نيز از نو احيا شد و زمينه شكوفايي تراژدي عصر جديد فراهم آمد.