ميترا (آيين و تاريخ)

معرفي كتاب:
در سال‌هاي 1896-1898 اثر ارزنده و ويژه‌اي از فرانتس کومون منتشر شد. کومون اصلي را رسم کرد که همه‌ي تصويرهاي بعدي آيين رازوري ميترا پي گرفته‌ي آن‌اند.
در اين کتاب تلاش مي‌شود تا تصويري نو از آن ترسيم شود. از زمان انتشار اثر کومون دو نکته‌ي تازه تصور ما را به‌شدت دگرگون کرده‌اند: 1. واژه‌ي ايرانيِ ميترا يعني «پيمان»، نام خدا گوياي مفهومي است که تجسم ساخت اجتماعي رابطه‌ي شخصي و قراردادگونه ميان يکايک انسان‌ها است. چنين معناي کارکردي از آيين ميترا ويژه‌ي ميتراي رومي هم هست.
2. در کاوش‌هاي اوستيا روي موزاييک کف، تصوير نردباني با هفت پله يافت شد که بر آن هفت درجه‌ي مقدس رازوري ترسيم شده است. در قسمت ميانيِ هفت پله نمادهاي اين درجات ديده مي‌شوند. اکنون مي‌دانيم که هريک از نمادها به کدام درجه تعلق دارد و اين کليدي‏ است تا بسياري از ترکيب‌هاي نمادين را که در بناهاي ميترايي به آنها برمي‌خوريم، به يکي از هفت درجه بپيونديم و معناي رازآميز آن را بازيابيم. مجموعه‌ي آموزه‌هاي رازوري ميترا در اين نمادها نهفته است.
از سوي ديگر، امروز شرايط براي‏ تصويرسازي آيين‏ رازوري ميترا، نسبت به زمان کومون، بسيار مناسب‌تر است. متن‌هاي کهن ايراني بيش‌ازپيش ترجمه و شناخته شده‌اند، تا جايي که مي‌توان درباره‌‌ي زبان‌هاي پيشين ايران با اطمينان بيشتري داوري کرد.
به‌علاوه، مواد باستان‌شناسي نيز بيش از دو برابر‏ شده است؛ به اين ترتيب، امروز مي‌توانيم تصوير کامل‌تري از آيين رازوري ميترا ترسيم کنيم.