باران تابستان

كتاب‌ها را پدر از توي قطارهاي حومه شهري پيدا مي‌كرد، يا از كنار آشغالداني‌ها، انگار ما ترك بعد از مرگ باشند، يا مازاد بعد از اسباب‌كشي. يك‌بار هم كتاب زندگي  ژرژ پمپيدو را پيدا كرده بود، دوبار اين كتاب را خواند. كتاب‌ها و نشريات ديگري هم بوده، نخ‌پيچ شده، و در كنار آشغالداني‌ها، ولي اين‌ها را بر نداشته است. مادر هم زندگي ژرژ پمپيدو را خوانده بود. اين كتاب هردوشان را به وجد آورده بود. بعد از اين كتاب، دنبال زندگي‌نامه مشاهير بودند ـ مجموعه‌اي كه تحت همين عنوان چاپ مي‌شد. ولي هيچ وقت كتابي گيراتر از كتاب پمپيدو نصيبشان نشد، در واقع شايد هم دليلش اين بود كه اسم‌ها برايشان ناشناخته بود. از بساط حراجي جلو كتابفروشي‌ها هم گاهي كش مي‌رفتند. زندگي‌نامه‌ها ارزان بود، كتابفروش‌ها هم ناديده مي‌گرفتند.